Review Da Book - "Αναζητώντας την Αλάσκα" ("Looking for Alaska"), John Green

Αναζητώντας την Αλάσκα

Looking for Alaska

***

John Green

For my review in english (Goodreads) click 

HERE

"Διάβολε! Πώς θα βγω από αυτό τον λαβύρινθο!...{Ευθεία & Γρήγορα}..."

Πρώτα διάβασα το "Λάθος Αστέρι", όπως ΠΟΛΛΟΙ άλλωστε...
Έπειτα τις "Χάρτινες Πόλεις", όπως έκαναν και οι υπόλοιποι...
Πριν από αυτά αναρωτιόμουν γιατί όλοι έχουν τρελαθεί με τον John Green.
Το ερώτημα απαντήθηκε από μόνο του έπειτα από το διάβασμα των παραπάνω!

Το "Αναζητώντας την Αλάσκα" ήταν το 1ο βιβλίο που εκδόθηκε από το συγγραφέα, το 2005, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση, καθώς έλαβε και το βραβείο "Michael L. Printz Winners and Honor Books" to 2006, ανάμεσα σε πολλά άλλα που ακολούθησαν και προηγήθηκαν.

Η ιστορία λίγο διαφορετική από τα υπόλοιπα, αν και κινείται στο ίδιο πλαίσιο.
Ένας πιτσιρικάς του περιθωρίου, μια παρέα με cool άτομα, όμορφα κορίτσια και νεανικές ανησυχίες...

Ξεκινώντας το βιβλίο μπορώ να πω πως, κατά την άποψή μου, φαίνεται πως είναι όντως το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα, καθώς η γραφή του είναι λίγο διαφορετική και όχι τόσο απολαυστική όσο των επόμενων έργων του.
Το προσπερνάμε όμως γιατί είναι κατανοητό.

Αυτό που δε μου άρεσε ήταν πως οι χαρακτήρες φαίνονταν να "προσπαθούν" πολύ να γίνουν αγαπητοί και "σημαντικοί" στο βιβλίο. 
Και γενικά, η ιστορία στην αρχή και ο τρόπος γραφής ήταν σα να προσπαθεί απελπισμένα ένας σαραντάρης να μοιάσει με δεκαεξάχρονο, για κάποιο λόγο.
Κάτι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό από ό,τι λαμβάνουμε από τα επόμενα βιβλία του J. Green!!!

Παρ' όλα αυτά συνέχισα να διαβάζω ευχάριστα το βιβλίο...
Μέχρι που ο κύριος Green ήρθε και άφησε το χαρακτηριστικό στίγμα του...

Γενικά, το χαρακτηριστικό αυτού του ανθρώπου, πέρα από το ότι είναι τετραπέρατος, απίστευτος, τρομερός, ζουζουνόφατσας, χαβαλές και τυπάς που όλοι θέλουμε να τον είχαμε φίλο, είναι πως γράφει την ιστοριούλα του όμορφα και ωραία...

Διαβάζεις εσύ αμέριμνος και χαμένος στην ιστορία, γελάς με τις ατάκες και τις σκηνάρες εφηβικής τρέλας... 

και ΜΠΑΑΑΜ...

...σκάει ο J. Green με σαρδόνιο χαμόγελο, 

χώνει το χέρι του στο στέρνο σου, 

σου ζουλάει την καρδιά και στην ξεριζώνει αφήνοντάς σε στα πατώματα 

να κλαις και να "αιμορραγείς" ψυχικά......................................................

Ακούγεται βάρβαρο ε?

ΕΙΝΑΙ!!! 

Και το κάνει ΣΥΝΕΧΕΙΑ!

...και τον αγαπάμε γι' αυτό...

Εκεί λοιπόν που διαβάζω και κυλάει η ιστορία όμορφα και καλά, ίσως και λίγο βαρετά, ΜΠΑΜ έρχεται η ανατροπή και τελειώνω όλο το κουτί με τα μυξομάντηλα...

Και φυσικά από το σημείο εκείνο και μετά, αν και αργά, ξεκίνησε το ενδιαφέρον στην υπόθεση!

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...

Συναντούμε τον Μάιλς, ένα πιτσιρικά με εμμονή την απομνημόνευση των τελευταίων φράσεων ανθρώπων πριν το θάνατό τους.
Ο Μάιλς, μεταφέρεται σε ένα σχολείο, το Culver Creek, για να φοιτήσει, όπου εκεί συναντά άτομα εξίσου "περίεργα" με εκείνον, και σχηματίζεται μια παρεούλα.
Μέσα σε αυτή τη παρεούλα είναι και η Αλάσκα.
Μια κοπέλα όμορφη και τσαχπίνα, που ποθούν όλα τα αγόρια και ζηλεύουν τα κορίτσια.
Η Αλάσκα δεν είναι σα τις άλλες της ηλικίας της.
Έχει περάσει πολλά, είναι έξυπνη και βιβλιοφάγος, μπερδεμένη με τη ζωή, αλλά ξέρει να περνά καλά και να διασκεδάζει με τους φίλους της όταν πρέπει.
Όλα κυλούν όμορφα και βαρετά...
Μαθήματα, φάρσες, διαγωνίσματα, έρωτες, σκανδαλιές...
Κλασσική εφηβεία!
Μέχρι που ένα γεγονός τα φέρνει όλα τούμπα.
Χαμόγελα σβήνουν, σταματούν τα αστεία και όλοι είναι προβληματισμένοι...
Μα πιο πολύ αυτή η παρέα...
Και περισσότερο ο Μάιλς...
Και έτσι ξεκινά μια αναζήτηση τόσο στη ζωή και το νόημά της, όσο και στον έρωτα, τη φιλία αλλά και την απώλεια...

Σε γενικές γραμμές, δεν ήταν άσχημο βιβλιαράκι.
Μπορεί το πρώτο μισό του να μη με άφησε πλήρως ικανοποιημένη, αλλά στο δεύτερο μέρος ο John Green έκανε τα μαγικά του και η ιστορία απέκτησε νόημα και ενδιαφέρον.
Ίσως είναι βιβλίο για λίγο πιο νεαρή πιτσιρικαρία, σε σχέση με τα άλλα δύο, αλλά δε παύει να είναι ένα ωραίο έργο του συγγραφέα!

Σειρά σας να το απολαύσετε τώρα!

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη, στα ελληνικά, σε μετάφραση του Χρήστου Καψάλη.

Review Da Book - "Αναγεννημένη" - Οίκος της Νύχτας - ("House of Night" series), P.C. Cast, Kristin Cast

Αναγεννημένη
-Οίκος της Νύχτας-

House of Night (series)

***

P.C. Cast, Kristin Cast

For my review in english (Goodreads) click 

HERE

Το σκοτάδι δεν δείχνει πάντα κάτι κακό, και το φως δεν σημαίνει πάντα καλό...

Με την ευκαιρία της προσεχούς έκδοσης του 9ου βιβλίου της σειράς (με τίτλο Ακλόνητη), από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, στις 30/9/2015, διάβασα το όγδοο βιβλίο και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για αυτή τη σειρά...

*Έπειτα από ενημέρωση από το Μεταίχμιο: η έκδοση του 9ου βιβλίου αναβάλλεται για λίγο καιρό, αλλά μην αγχώνεστε! Θα εκδοθεί αρχές του 2016, με το καλό!!! Υπομονή!*

WARNING! : Αυτό το review θα είναι στην αρχή ένα γενικό review της σειράς μέχρι στιγμής και μετά λόγια για το όγδοο βιβλίο, όπου πριν θα προειδοποιήσω! (λόγω spoilers προφανώς...)

Καλωσήλθατε στον Οίκο της Νύχτας...

Ένα σχολείο στη Τούλσα, με μαθητές με περίεργα τατουάζ στο πρόσωπο και το σώμα τους, που πίνουν Coca Cola αλλά και αίμα, λατρεύουν τη Νύχτα ως θεά τους και έχουν πλήρη άγνοια για το σκοτάδι που υπάρχει πέρα από τα λαμπερά αστέρια και το φεγγάρι...

Τα τατουάζ δεν είναι τραγικές φιλοσοφικές ατάκες ούτε τίποτα αποτυχημένα θεματικά σχεδιάκια αλλά κάτι σαν αυτό... --->

Και φυσικά διαφέρουν ανά άτομο ανάλογα με το χάρισμα που τους έχει χαρίσει η Νύχτα.

Και επίσης είναι και στο πρόσωπο, όπου υπάρχει και το σύμβολο του μισοφέγγαρου με χρώμα ανάλογα με το πόσο δυνατό είναι το βαμπίρ.

Στην Αμερική, στη Τούλσα της Οκλαχόμα, ζει μια νεαρή κοπέλα με το όνομα Ζόι Ρέντμπερντ. Νέα, με ξεχωριστή ομορφιά που της χάρισαν οι Cherokee (ινδιάνοι) πρόγονοί της, με το αγόρι της τον Χιθ που γνωρίζονται από μικρά παιδιά, σε μια οικογένεια ήσυχη και απλή, με μια γιαγιά υπέροχη που τη προστατεύει και τη συμβουλεύει από και για το κάθε τί στη ζωή της.

Όμως, μια μέρα στο σχολείο της άλλαξε την απλή και σχετικά βαρετή ζωή της για πάντα, μιας και "σημαδεύτηκε" από ένα βαμπίρ και αναγκάστηκε να μεταφερθεί στο σχολείο του Οίκου της Νύχτας με άλλους του...είδους της.

Ο κόσμος αυτός όμως δεν είναι όπως τον φαντάζεστε.

Διαφέρει από τις γνωστές ιστορίες με βαμπίρ που όλοι ξέρουμε μέχρι στιγμής.

Εδώ τα βαμπίρ αυτά κυκλοφορούν μέρα και νύχτα χωρίς πρόβλημα, δε ζουν τρώγοντας μόνο αίμα αλλά τρέφονται ακόμα και με burger από τα McDonalds, είναι πολλά και μάλιστα μέσα σε αυτά είναι και διάσημοι ηθοποιοί και τραγουδιστές, αλλά κρύβουν τη ταυτότητά τους καλύπτοντας με makeup τα πανέμορφα τατουάζ που τους χαρίζει η Νύχτα όσο εξελίσσονται και δυναμώνουν.

Εκεί η Ζόι συναντά άτομα με τα οποία θα μοιραστεί ξεχωριστές στιγμές, μιας και η φιλία που θα τους ενώσει θα είναι από τις λίγες και θα έλεγα και κάπως...μαγική!

Αυτό γιατί όσο η Ζόι προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ από την αλλαγή αυτή στη ζωή της και να προσαρμοστεί στους κανόνες και στα μαθήματα του Οίκου της Νύχτας, ανακαλύπτει πως είναι όχι απλά μια αρχάρια αλλά μια ιέρεια, επιλεγμένη από τη Νύχτα! Μπορεί να ελέγξει τα στοιχεία της φύσης (γη, νερό, αέρας, φωτιά, πνεύμα) και μαζί με τους φίλους της αλλάζει τον κόσμο όλο!

Αυτό όμως εκτός από τιμή προς το πρόσωπό της, φέρνει και πολλές ευθύνες, κίνδυνο και δυσκολίες στην καθημερινότητά της...
Γνωρίζει την Αφροδίτη, ένα κλασσικό κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο, το οποίο ήταν, μέχρι να έρθει η Ζόι, αρχηγός μια αδελφότητας (Σκοτεινές Κόρες) που της κάνει τη ζωή μαρτύριο.
Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και η Νεφερέτ, η αρχιιέρεια του Οίκου και δασκάλα-μέντορας της Ζόι, η οποία όμως κρύβει μυστικά πέρα από κάθε φαντασία...
Μυστικά επικίνδυνα και ένα σκοτεινό σχέδιο που μπορεί να καταστρέψει ό,τι καλό υπάρχει στον κόσμο...
Όσο ζει στον Οίκο, θα περάσει από τραγικές σχέσεις, θα δει ανθρώπους που αγαπά να χάνονται, θα κάνει πολλά λάθη, όμως θα εξελίσσεται συνεχώς και θα γίνεται πιο δυνατή μέρα με τη μέρα με σκοπό να προστατεύσει τον κόσμο από το κακό που έρχεται...

Περισσότερα για τη σειρά μπορείτε να δείτε και στο official site 

http://www.houseofnightseries.com/ 

Τα βιβλία στην Αμερική είναι δώδεκα, με τη σειρά να έχει πλέον φτάσει στο τέλος της.

Στα ελληνικά έχουμε ήδη οχτώ που έχουν εκδοθεί και περιμένουμε με αγωνία το ένατο!

(πάντα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο)

Συγκεκριμένα έχουμε τα: Σημαδεμένη, Προδομένη, Εκλεκτή, Ατίθαση, Κυνηγημένη, Διχασμένη, Καμένη, Αναγεννημένη.

Επίσης, στην Αμερική έχουν εκδοθεί και τέσσερις, μέχρι στιγμής, νουβέλες καθώς και ένα ακόμα βιβλίο βασισμένο σε ένα από τα εγχειρίδια που έχουν οι μαθητές της σειράς, όπως επίσης και graphic novels.

Σε γενικές γραμμές, η σειρά είναι από τις αγαπημένες μου.
Μου αρέσει πολύ το ότι έχει πάρα πολλούς και διαφορετικούς εντελώς χαρακτήρες, τρομερές και έξυπνες ατάκες, εκπέμπει ένα μυστήριο και η πλοκή μπορεί να γίνει πολύ σκοτεινή, ενώ παράλληλα περνά τρομερά διδάγματα φιλίας και αγάπης.
Κάτι που επίσης την κάνει ξεχωριστή για εμένα είναι το πόσο διαφορετικά είναι τα βαμπίρ από αυτά που ξέρουμε και έχουμε συνηθίσει όλοι. Ειδικά το θέμα με τα τατουάζ στο σώμα το λατρεύω!!!
Όπως επίσης αγαπώ και τη σχέση που έχουν τα στοιχεία της φύσης με τις δυνάμεις του καθενός! Είμαι τρελή και εγώ με (ημι)πολύτιμους λίθους, ενεργειακούς κρυστάλλους, βότανα κλπ, οπότε αυτό με έκανε να αγαπήσω τη σειρά πολύ πολύ περισσότερο!!!
Με εξαίρεση το πέμπτο βιβλίο (Κυνηγημένη) το οποίο μίσησα γιατί άλλα περίμενα και άλλα έγιναν, τα υπόλοιπα βιβλία γίνονται όλο και καλύτερα καθώς συνεχίζεται η σειρά!

Αυτή τη στιγμή εγώ τελείωσα το όγδοο βιβλίο και περιμένω πως και πως το επόμενο!!!

Ας πούμε όμως και λίιιγα πραγματάκια για αυτό.

Προειδοποιώ πως θα μπω σε λεπτομέρειες οπότε θα υπάρξουν spoilers.
Οπότε μη προχωρήσετε παρακάτω όσοι δεν έχετε διαβάσει μέχρι εδώ...

BYEEE!!!

.

.

.

Ακόμα εδώ είστε?!

Καλέ φύγετε λέω!!!

OK εγώ συνεχίζω στο review και το κρίμα στο λαιμό σας!

Λοιπόοοοοοοοον...

Είμαστε στα γνωστά μέρη, έπειτα από την "ανάσταση" της Ζόι και το θάνατο (σνιφ) του Χιθ, όπου το συμβούλιο έχει κατηγορήσει για τα πάντα τον Καλόνα και τον έχει τιμωρήσει βίαια, ενώ η Νεφερέτ την έχει βγάλει λάδι σαν καλή $*^@$!#!!%$#...

Ενώ λοιπόν η καλή μας Ζόι ζει στην καρακοσμάρα της και απολαμβάνει τον έρωτά της με τον Σταρκ στη Σκωτία, στον Οίκο γίνονται τα Σόδομα και τα Γόμορρα...

Υπάρχει ένας θάνατος (δε θα πω ποιος) ο οποίος με έκανε να κλάψω και να εκνευριστώ τόσο μα τόσο πολύ με τη Νεφερέτ που πέρα από το ότι έφταιγε για αυτόν, έκανε μετά και την αθώα περιστερά!!! Θα με νιώσετε όταν διαβάσετε και εσείς την ιστορία...

Κάτι που μου άρεσε πολύ ήταν πως ο Καλόνα ήταν τρομερά εκνευρισμένος με τη Νεφερέτ και τη σιχαινόταν και πίσω από τη πλάτη της την έβριζε και την ειρωνευόταν με τόση αηδία!!!... χιχιχιιιιιιιιιιιι...
Και εγώ όταν τη πρωτογνώρισα σα χαρακτήρα την είχα λατρέψει και στις αρχές, παρόλο που έβγαζε τον κακό της εαυτό, πάλι τη "συμπαθούσα" κατά μία έννοια. Μου άρεσε σαν κακός χαρακτήρας! Αλλά τώρα... Τώωωωωωωωωρα...
Τώρα αυτό που θέλω να πάθει είναι να πεθάνει με το χειρότερο πιο βασανιστικό τρόπο!!!

Ο Καλόνα έχει αλλάξει, κατά μία έννοια, και έχει "ανέβει" λίγο στα μάτια μου.

Ελπίζω να συνεχίζει να αλλάζει, όπως φαντάζομαι, και στα επόμενα βιβλία θα τρελαθώ εντελώς!
Ο γιός του, το πλανερό κοράκι, ο Ραφαήμ, είναι ίσως ο αγαπημένος μου χαρακτήρας σε αυτό το βιβλίο. Η εξέλιξη και η αλλαγή του είναι συγκλονιστική και υπάρχει μια σκηνή με τη Νύχτα που θα σας κάνει να ανατριχιάσετε!!! 
Ο Ντράγκον, ο δάσκαλός τους στον Οίκο, με απογοήτευσε κάπως...
Έκανε μια άσχημη επιλογή, την οποία εν μέρη δικαιολογώ λόγω τρομερού πένθους και καταρακωμένης ψυχολογίας από το θάνατο της Αναστάζια, της συντρόφου του, αλλά και πάλι, απογοητεύτηκα...
Η Νεφερέτ, όπως είπα και πριν, έχει γίνει από απλή κακιά (που δε το κρύβω, τη λάτρευα) σε μια σιχαμένη και γλοιώδη προσωπικότητα, γεμάτη ψευτιά και υποκρισία, που κάνει τα πάντα για το Σκότος...
Και δυστυχώς αυτά "τα πάντα" με έκαναν σε αυτό το βιβλίο να χύσω μαύρο δάκρυ...
Υπάρχει και δεύτερος θάνατος, λοιπόν.
Μάλιστα...
Άλλος Martin μας βρήκε...
Αναρωτιέμαι αν θα μείνει κανένας μέχρι το δωδέκατο βιβλίο πλέον...
Ο Χιθ, τέλος, μπορώ να πω ότι με κάτι που έκανε προς το τέλος του βιβλίου με συγκίνησε! Έκανε μια τρομερή θυσία που, πραγματικά, υποκλίθηκα στο πρόσωπό του!
Δεν έχω λόγια!
Οι υπόλοιποι χαρακτήρες έχουν μια σταθερή εξέλιξη, με τη Ζόι να μη "φαίνεται" τόσο πολύ σε αυτό το μέρος της ιστορίας (κατά τη γνώμη μου), αλλά δε με πείραξε τόσο.
Αυτό που συνεχίζει να μου αρέσει με αυτή τη σειρά είναι το πόσο σημασία δίνει στις σχέσεις αγάπης και φιλίας, στις θυσίες που δέχονται να κάνουν τα πρόσωπα αυτά για κάποιον αγαπημένο τους, χωρίς δεύτερη σκέψη, την εμπιστοσύνη, τη πίστη και την αλήθεια που θέτουν ως προτεραιότητα.
Επίσης ένα τεράστιο μπράβο και για τη χωρίς taboo "προώθηση" των ομοφυλοφιλικών σχέσεων, μιας και ζούμε σε μια κοινωνία που στο θέμα αυτό βρίσκεται ακόμη σε μυαλό Μεσαίωνα και χρειάζεται να ξυπνήσουμε λίγο...

Σε γενικές γραμμές, ήταν άλλο ένα όμορφο κομμάτι της ιστορίας της σειράς αυτής.

Μπορεί να μη το λάτρεψα τόσο όσο το προηγούμενο, αλλά δε παύει να είναι ένα ωραίο βιβλίο που κυλάει πολύ γρήγορα και διαβάζεται απίστευτα όμορφα!

Πλέον ανυπομονώ για τo 2016, να πάρω στα χέρια μου το επόμενο, το οποίο νομίζω πως θα είναι εκρηκτικό!!!

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, στα ελληνικά, σε μετάφραση της Βούλας Αυγουστίνου.