Review Da Book - "Το Λάθος Αστέρι" ("The Fault in our Stars"), John Green

Το Λάθος Αστέρι

The Fault in our Stars

***

John Green

For my review in english (Goodreads) click 

HERE

"...Δε μπορώ να σου πω πόσο ευγνώμων είμαι για το μικρό μας άπειρο. Δε θα το αντάλλασσα με τίποτε στο κόσμο. Μου έδωσες το "για πάντα" μέσα σε πεπερασμένες μέρες, και είμαι ευγνώμων..."

Έχω αναφέρει σε παλαιότερο review πως έχω το κακό συνήθειο όταν ακούω κάτι να πολυδιαφημίζεται να απομακρύνομαι από αυτό και να το σνομπάρω...
Αυτό το βιβλίο ήταν ένα ακόμη από αυτά τα πραγματάκια που μόλις άκουγα κάποιον να αναφέρεται σε αυτό η αντίδρασή μου ήταν κάπως έτσι...

 Όλα αυτά μέχρι το περσινό καλοκαίρι που υπέκυψα λόγω της ταινίας (δε την είχα δει ακόμη, την είδα αφού διάβασα το βιβλίο και ήταν πραγματικά υπέροχη! ό,τι αναφέρω για το βιβλίο ισχύει και για τη ταινία, μιας και η μεταφορά ήταν φοβερή!) και το πήρα στα χέρια μου λέγοντας "άιντε να δούμε τι σκ*τά γράφει αυτός ο Green και όλοι έχουν λυσσάξει..." (...μπαρδόν)

Περσινό καλοκαίρι...
Θα μου πείτε, πως σου ήρθε να κάνεις τώρα το review βρε κοπελιά?!

1ον τότε δεν είχα το blog και 2ον αυτή τη στιγμή διαβάζω ένα άλλο βιβλίο του J. Green για το οποίο, μόλις το τελειώσω, θα ανεβάσω review. (Paper Towns...coming soon!)
...Οπότε απ 'ό,τι καταλάβατε μάλλον μου άρεσε το βιβλίο τελικά!  

Θα ξεκινήσω με μια σειρά εικόνων που περιγράφουν με απόλυτη ακρίβεια τα συναισθήματά μου καθώς διάβαζα το "Fault in our Stars", με χρονολογική σειρά...

Έεεεεετσι ακριβώς...

Προς τα 10 άτομα του πλανήτη που δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο αυτό ακόμη...

"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΟ ΤΕΛΟΣ!!!"

Αυτό για αρχή για να ξέρετε πού βαδίζετε... Πάμε στο ζουμάκι...

Η ιστορία, λοιπόν, ξεκινά γνωρίζοντάς μας τη κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, τη 16χρονη Χέιζελ, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο στο θυρεοειδή όταν ήταν μικρούλα, ο οποίος έχει επεκταθεί και στους πνεύμονές της και αναγκάζεται να κουβαλά μαζί της μπουκάλα οξυγόνου για να τη βοηθά στην αναπνοή.

Μια έφηβη που περνά κάτι ΠΟΛΥ δύσκολο για την ηλικία της, γνωρίζει ότι δε της μένει χρόνος για πολλά, το έχει αποδεχτεί και το αντιμετωπίζει με το δικό της τρόπο.
Οι γονείς της ανησυχούν για τη ψυχολογική της κατάσταση και τη στέλνουν σε ένα (τραγικό) ομαδικό group υποστήριξης καρκινοπαθών.
Εκεί η μοίρα τη φέρνει κοντά στον Ογκάστους, ένα 17χρονο παλικάρι που ξεπέρασε τον καρκίνο, χάνοντας το μισό μέρος από το ένα του πόδι.

Η ιδιαίτερη φιλία τους ξεκινά με μια συζήτηση για το αγαπημένο βιβλίο της Χέιζελ, "An Imperial Affliction", το οποίο προτείνει στον Ογκάστους, μιας και πρόκειται για μια ιστορία καρκινοπαθούς που όμως κόβεται απότομα και δεν έχει τέλος.Ο συγγραφέας του βιβλίο, Πίτερ Βαν Χάουτεν είναι εξαφανισμένος χρόνια και κανείς δε γνωρίζει το τέλος της ιστορίας ούτε πού μπορεί να είναι ο ίδιος.

Ο Ογκάστους έχει ήδη αρχίσει να νιώθει κάτι παραπάνω από φιλία για τη Χέιζελκαι πεισμώνει να βρει το τέλος της ιστορίας του βιβλίου για χάρη της. Ψάχνοντας βρίσκει τη γραμματέα του Βαν Χάουτεν και ξεκινά η μεγάλη περιπέτειά...

Με τα πολλά καταφέρνουν να πάνε στο Amsterdam, όπου βρίσκεται ο συγγραφέας απομονωμένος, για να τον συναντήσουν και να μάθουν επιτέλους τί γίνεται στο τέλος της ιστορίας.

Δυστυχώς όμως τα πράγματα δε πάνε όπως τα περιμένουν...

.........
Πρόκειται για μια ιστορία γλυκανάλατη και πικρή ταυτόχρονα.
Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, που περνά τον αναγνώστη από ένα πολύ έντονο και ψυχοφθόρο ταξίδι συναισθημάτων.
Δε μετάνιωσα όμως που το διάβασα, κάθε άλλο!
Ήταν μια ιστορία που γνώριζα πως δεν είχε χαρούμενο θέμα. Αλλά οι πανέξυπνες ατάκες των χαρακτήρων του, το έντονο πάθος τους για τη ζωή και την αγάπη και το πείσμα τους να ζήσουν χωρίς να σκέφτονται το αύριο ήταν αυτό που με συγκίνησε και με έκανε να αγαπήσω το βιβλίο αυτό...
Η ανατροπή προς το τέλος ήταν αυτό που με έκανε να κλάψω με λυγμούς πάνω από το βιβλίο, σε βαθμό που σταμάτησα να διαβάζω για λίγο γιατί είχα θολώσει.
Κυριολεκτώ...
Θα γελάσετε, θα ερωτευτείτε, αλλά θα κλάψετε κιόλας...γοερά...

Το γράψιμο του J. Green, από την άλλη, είναι εκπληκτικό!
Κυλά πανέμορφα χωρίς να σε κουράζει, σε βάζει στην ιστορία για τα καλά και όσο διαβάζεις ξεχνάς και νομίζεις πως παρακολουθείς ταινία.
Γράφει σαν έφηβος, πανέξυπνα και με φοβερό χιούμορ, και πραγματικά αξίζει τη προσοχή των νέων!
Είναι πολύ ρεαλιστικός στις περιγραφές του. Δε φοβάται να περιγράψει τη ζωή ενός καρκινοπαθούς, τα πάθη και τα συναισθήματά του στη μάχη που δίνει για τη ζωή.
Είναι σκληρό για πολλούς αυτό να το διαβάζουν, συμφωνώ. Ειδικά αν κάποιος έχει χάσει άνθρωπο από αυτή τη ριμάδα αρρώστια...
Ταυτόχρονα όμως δίνει ελπίδα, με το τρόπο του.
Δίνει ελπίδα μέσα από δυο εφήβους που δε στέκονται στο μέλλον αλλά στο παρόν!
Που ερωτεύονται και αγαπιούνται χωρίς να σκέφτονται και να αναλύουν καταστάσεις.


Το βιβλίο βρέθηκε στη 1η θέση της λίστας των best sellers των New York Times, τον Ιανουάριο του 2012.
Δύο χρόνια μετά, το 2014, η κινηματογραφική του μεταφορά έγινε #1 στο Box Office.

Τον ίδιο χρόνο κρέμασα και εγώ αυτό το πραγματάκι στο δωμάτιό μου, χειροτεχνία εν ώρα βαρεμάρας, για να μου θυμίζει τη τρυφερή ιστορία των παιδιών αυτών, την αιώνια αγάπη τους για τον έρωτα και τη ζωή...

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη, στα ελληνικά, σε μετάφραση του Χρήστου Καψάλη.