31/12/18

2018...σε ευχαριστώ!

Λιγότερο από μια ώρα μας χωρίζει από τον ερχομό του 2019...

Και αυτός θα είναι ένας διαφορετικός αποχαιρετισμός του έτους.
Χωρίς εικονίτσες και gifάκια.
Απλά λόγια από την ψυχή μου. Καθαρά και όχι κρυμμένα πίσω από ένα χαμόγελο.

Το 2018 δεν ήταν το έτος που περίμενα. Δεν ήταν όλα αυτά που από την 1 Ιανουαρίου ονειρευόμουν να ζήσω. Ήταν ακριβώς το αντίθετο. Και χαίρομαι γι' αυτό!

Ήταν μια χρονιά με δυσκολίες... Με πόνο, άγχος, απώλειες, καταστροφές...
Πράγματα που σκέφτεσαι πως ναι, μες τη ζωή είναι, αλλά δεν περιμένεις να σου συμβούν τόσο γρήγορα και τόσο ξαφνικά μέσα σε μια χρονιά.

Έφυγαν από τη ζωή αγαπημένα πρόσωπα.
Χάθηκαν κόποι μια ζωής, μέσα σε λίγα λεπτά, κάτω από τη λάσπη.
Κρίσεις πανικού από το άγχος για τις οικονομικές δυσκολίες, που φέρει η νέα ευθύνη ενός νοικοκυριού, είχαν γίνει η καθημερινότητά μου.
Στρες, απογοήτευση και στιγμές που κλεινόμουν στον εαυτό μου γιατί δεν ήθελα να με βλέπω καν στον καθρέφτη. Δεν ήθελα να βγω από το σπίτι. Δεν ήθελα να μιλώ σε άνθρωπο.

Μέσα σε όλα αυτά όμως, υπήρχαν και στιγμές χαράς.
Στιγμές αγάπης μέσα στην ζεστή αγκαλιά του συντρόφου μου, που παρά τις δυσκολίες δε το έβαζε κάτω και μου έλεγε "θα τα καταφέρουμε, έχει ο Θεός!". Και τα καταφέραμε!
Ελπίδα, που γεννήθηκε σαν ένα λουλουδάκι μέσα από το χώμα, όταν αυτό σκέπασε ένα ολόκληρο σπίτι και το κατέστρεψε, αλλά οι άνθρωποί μας, η οικογένειά μας ήταν εκεί. Δεμένοι όλοι με ατσαλένια αλυσίδα. Αγάπη.
Φίλοι, που με τα πάνω μας και τα κάτω μας είμαστε πάντα ενωμένοι και ξεχνάμε τα πάντα μέσα από το γέλιο και τις απλές στιγμές με έναν σπιτικό καφέ και επιτραπέζια.
Αγάπη παντού...

Τί κι αν βουλιάξαμε...
Η αγάπη είναι το σωσίβιο που μας έφερε πάλι στην επιφάνεια και μας έδωσε γερά πόδια να κολυμπήσουμε!

Γι' αυτό θα κλείσω λέγοντας απλά...
2018, σε ευχαριστώ για όσα με δίδαξες. 
Σε ευχαριστώ που σε έζησα. 
Σε ευχαριστώ που με έκανες πιο δυνατή και είμαι εδώ να ζήσω και τον ερχομό του 2019!

Καλή χρονιά σε όλους!

23/12/18

Review Da Book - "Endgame", η τριλογία (The Endgame trilogy), James Frey, Nils Johnson-Shelton


Endgame
-η τριλογία-


***
James Frey
Nils Johnson-Shelton



For my review in english (Goodreads) click the following:
The Calling
Sky Key
Rules of the Game


Ακόμα θυμάμαι τον χαμούλη που είχε γίνει γύρω από αυτό το βιβλίο, όταν πρωτοβγήκε... 
Τρομερό promotion, τηλεοπτικό και διαδικτυακό! Σε βαθμό που το πίστευες βρε αδερφέ! 
Θυμάμαι είχα κάνει και ένα τεστάκι στο internet που μου έβγαζε σε ποια clan ήμουν και τις πιθανότητες επιβίωσης, με κάτι κουλά και περίεργα εφεδάκια και interactive χακερίστικη φάση. Κρίμα να μην έχω βίντεο! Πολύ ψαρωτικό ήταν!

Και ήταν και το γλυκάκι του "λύσε το γρίφο και κέρδισε χρήμα", φυσικά.

Και να σας πω την αλήθεια, καλά έκαναν! Σε έβαζαν τόσο μέσα στην ιστορία της τριλογίας που ήθελες να το διαβάσεις ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή ακριβώς. Όπως και εγώ.
.........Βέβαια το διάβασα μερικά χρονάκια μετά, τελικά.




Τί σας λέω ε; Μα για το Endgame!!! 
Μια τριλογία πολλά υποσχόμενη, που όμως λίγο απογοήτευσε μερικούς...
Μέλλον, παρόν δεν ξέρουμε ακριβώς πού βρισκόμαστε χρονικά. Κάπου εδώ γύρω πάντως. Όλη η ανθρωπότητα προέρχεται από δώδεκα πολιτισμούς. Πριν χιλιάδες χρόνια επιλέχθηκαν οι εκλεκτοί που θα αγωνιστούν για το μέλλον της Γης. Ναι, ω ναι, όλης της γης... Νέοι, χωρίς υπερδυνάμεις. Πού υπερέχουν; Στο ότι όλη τους τη ζωή εκπαιδεύονται για το παιχνίδι αυτό. Για το Endgame. Γίνονται φονιάδες, με απίστευτες σωματικές και νοητικές ικανότητες. Και στόχος τους είναι η νίκη. Να λύσουν το μεγάλο γρίφο. Ένας μόνο μπορεί να νικήσει και να αποτρέψει την καταστροφή του πλανήτη και του πολιτισμού του. Δε θα πω πολλά για την ιστορία γιατί θα γίνουν spoilers και δε το θέλω. Θα πω απλά το πως κύλησε το διάβασμά τους.

Πάμε λοιπόν στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας. "Το Κάλεσμα". Εδώ θα γνωρίσουμε τους παίκτες. Δώδεκα, μπόλικοι και πολύ πολύ ΠΟΛΥ διαφορετικοί μεταξύ τους. Όλοι ξεχωριστοί. Αναζητούν το "κλειδί της γης" για να προχωρήσουν στις δοκιμασίες. 
Λίγο ζόρικο να έχεις να "μάθεις" δώδεκα χαρακτήρες, αλλά πιστέψτε με, τελικά γίνεται εύκολα και γρήγορα! Εγώ, προσωπικά, ξεχώρισα τον χαρακτήρα της Τσιόκο. Τη λάτρεψα! Απίστευτη!!!
Πέρα από τους χαρακτήρες που είναι αρκετοί, αυτό που με ενόχλησε ήταν το ότι υπήρχαν άπειρες αναφορές στο γρίφο, με άκυρα clues μέσα στο κείμενο, όπως κάτι "281,483438404 ημέρες από τότε που..." κλπ κλπ... Με αποσυντόνιζε όλο αυτό.
Στην αρχή δεν ήμουν τόσο ενθουσιασμένη από τη ροή και τη γραφή. Υπήρχαν και κάτι αναφορές σε Ανουνάκι και τέτοια και ήμουν σε φάση..."σοβαρά τώρα;!...", αλλά όσο συνέχιζε, και ειδικά προς το τέλος, έγινε φανταστικό! Πολύ έντονο με δράση που σε κρατάει σε αγωνία και ένα απίστευτο cliffhanger στο τέλος που σε κάνει να αρπάζεις το δεύτερο βιβλίο αμέσως!!! Οπότε πάμε στη συνέχεια...


Εδώ αντιθέτως ξεκινάμε βουτώντας στη δράση από την αρχή. Η ιστορία σε αρπάζει από τα μαλλιά και σε γραπώνει με βίαιο σχεδόν τρόπο, κάνοντάς σε να ξεχνάς ό,τι έχεις να κάνεις μέσα στην ημέρα σου και να διαβάζεις σα να μην υπάρχει αύριο!

Εδώ οι παίκτες αναζητούν το "κλειδί του ουρανού", που όταν μάθετε τί είναι θα σας σηκωθεί η τρίχα...

Πολλοί λένε πως δε τους άρεσε αυτό το μέρος της τριλογίας. Θα διαφωνήσω κάθετα! Αρχικά δεν έχει όλα αυτά τα κρυφά, άσχετα στοιχεία του γρίφου να σε αποσυντονίζουν και να σε πρήζουν. Δεύτερον, έχει λιγότερους χαρακτήρες, σχετικά, οπότε είναι πολύ πιο "εύκολο" στο να τους ακολουθείς. Και τρίτον, ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΜΟΣ!!! Είναι πιο μεγάλο από το πρώτο μέρος αλλά πολύ πιο απολαυστικό και με ωραιότατες ανατροπές!


Και πάμε στο τελευταίο μέρος της τριλογίας. Το μικρότερο βιβλίο από τα τρία. 
Εδώ έχω να πω πως καθυστέρησα να το προχωρήσω, όχι γιατί ήταν βαρετό, κάθε άλλου! Απλά, δεν ξέρω... Το πήρα χαλαρά. 
"Κλειδί του ήλιου" λοιπόν, και τέλος! Finito το Endgame, finito και ο κόσμος;... Θα δείξει!
Εδώ έχουμε και εξωγήινους στο παιχνίδι, έχω να αναφέρω. Μάιστα...
Πολλή, πολλή, ΠΟΛΛΗ δράση από την αρχή. Κάνει μια κοιλιά προς το τέλος αλλά επανέρχεται πολύ γρήγορα με φοβερές ανατροπές!
Βλέπουμε περισσότερο τους παίκτες σαν ανθρώπους και όχι σαν "πιόνια", ενωμένους για έναν στόχο. Να σταματήσει το Endgame για πάντα. Φυσικά δε συμφωνούν όλοι σε αυτό, και εκεί γίνεται το μακελειό.
Μια συμβουλή... Μην αγαπήσετε τους χαρακτήρες! Μιλάμε για φαινόμενο "Game of Thrones"... ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι ασφαλής...



"ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ"


"ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ"


"ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ"





Όσο για το γρίφο...δεν ασχολήθηκα καν. Θεώρησα πως αν κάτσω να ασχοληθώ με τη λύση του γρίφου θα χάσω όλη τη μαγεία της ιστορίας. Και το διάβασα και από άλλους σε κριτικές τους. Οπότε θα σας συμβούλευα το ίδιο. Χαζέψτε τις σελίδες με τα περίεργα σχέδια αλλά μέχρι εκεί. Μη σκάσετε ψάχνοντας. 
Εκτός αν σας αρέσει βρε αδερφέ! Εκεί πάω πάσο!!!
Γενικά, ήταν βιβλία που για κάποιο λόγο βαριόμουν ΠΑΝΤΑ να τα διαβάσω, ενώ ήθελα πολύ ταυτόχρονα! Πολύ περίεργο συναίσθημα. Και φυσικά κάθε φορά που "πιεζόμουν" να τα διαβάσω κατέληγα να γυρνάω τις σελίδες ασταμάτητα για ώρες!!! Δε νομίζω να σας απογοητεύσει. Δώστε του την ευκαιρία μόνο. Trust me!

Όπως και να 'χει, enjoy! Και περιμένω τις δικές σας απόψεις! Φιλούμπες!


Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, στα ελληνικά, σε μετάφραση Ευγενίας Κολυδά.



6/11/18

Review Da Book - "S", J.J. Abrams, Doug Dorst

S


***
J.J. Abrams
Doug Dorst



For my review in english (Goodreads) click HERE


Πάμε μερικά χρόνια πίσω...
Τότε που ανακάλυπτα σιγά σιγά τον κόσμο του booktube...
Τότε που είχα ένα τετράδιο και σημείωνα κάθε βιβλίο που έβλεπα για να το διαβάσω, μέχρι που η λίστα έγινε ΤΕΡΑΣΤΙΑ!
Και μέσα σε αυτή τη λίστα, ίσως και πρώτο, ήταν το βιβλίο αυτό.
S.



Ένα βιβλίο μέσα σε ένα άλλο βιβλίο. 
Ιστορία μέσα στην ιστορία.
Project του J.J. Abrams (σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός - Star Wars: The Force Awakens, Fringe, Lost) και του Doug Dorst.
Πρόκειται για το έργο του V.M. Straka  (μη υπαρκτού 
συγγραφέα), με τίτλο Ship of Theseus, το οποίο ανταλλάσσουν κρυφά δυο άτομα, ο Eric και η Jen, σημειώνοντας πάνω στις σελίδες του και ενσωματώνοντας έγγραφα κλπ μέσα σε αυτό. Όλο αυτό γίνεται γιατί προσπαθούν να ανακαλύψουν το μυστήριο πίσω από τη ζωή και το θάνατο του συγγραφέα, καθώς και τα κρυφά μηνύματα του βιβλίου και τις θεωρίες συνωμοσίας γύρω από αυτό.

Το Ship of Theseus, αρχικά, μιλά για τον S που έχει αμνησία, και προσπαθεί να ξετυλίξει σιγά σιγά το κουβάρι της ζωής του και να ανακαλύψει τον εαυτό του. Στην πορεία του θα γνωρίσει μια γυναίκα που θα ερωτευτεί, θα γίνει μέλος ενός απόκοσμου πληρώματος, θα χρειαστεί να περάσει από δοκιμασίες επικίνδυνες. Μέσα από όλη αυτή την περιπέτεια, αρχίζει να συνειδητοποιεί πως είναι κομμάτι ενός μεγαλύτερου σκοπού, που με τη βοήθειά του ίσως να ανατρέψει πολλά. Ξαναβγαίνει στα ανοιχτά με ένα καράβι δίχως όνομα, φτιαγμένο με κομμάτια άλλων πλοίων. Όπως εκείνος... Δίχως παρελθόν, δίχως όνομα, χτίζει νέες αναμνήσεις και νέα ζωή. Είναι όμως ο ίδιος με πριν;... 
Εκεί κολλάει και ο τίτλος. Το "παράδοξο του Θησέα", όπως είναι και η μετάφραση, είναι ένα φιλοσοφικό ερώτημα αιώνων. 

"Αν σε ένα αντικείμενο αντικατασταθούν όλα του τα μέρη το αντικείμενο παραμένει το ίδιο;" 

Και εδώ περνάμε στο επόμενο κομμάτι του βιβλίου...
Όπως είπα παραπάνω, υπάρχει ένα μυστήριο γύρω από αυτό. Τι ακριβώς συνέβη στον Straka; Ποιος ήταν πραγματικά ο S και για ποιον λόγο κρατούσε μυστική την ταυτότητά του; Υπάρχουν κρυφά μηνύματα μέσα στις λέξεις και στις υποσημειώσεις του μεταφραστή; Τι γίνεται με τις φήμες περί δολοφονιών; Ποιος είναι ποιος και τι κρύβεται πίσω από αυτή την ιστορία;
Όλα αυτά τα ερωτήματα τα ψαχουλεύει ο Eric, ένας πρώην πτυχιούχος λογοτεχνίας που έχει αφιερώσει πολύ χρόνο στην έρευνα αυτή από μικρός. Κάποια στιγμή ξεχνά το βιβλίο στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, όπου το βρίσκει η Jen, που δεν έχει αποφοιτήσει ακόμη από το ίδιο τμήμα. Έτσι ξεκινούν να γράφουν τις απόψεις τους, γράφοντας στις σελίδες του βιβλίου, ανταλλάζοντάς το μέρα με τη μέρα.




Εκτός από τις σημειώσεις υπάρχουν και αντικείμενα μέσα στο βιβλίο. Καρτ ποστάλ, γράμματα, χάρτες σχεδιασμένοι πάνω σε ΚΑΝΟΝΙΚΗ χαρτοπετσέτα και πολλά πολλά άλλα. Όλα μέρος της έρευνας αλλά και της σχέσης που βλέπουμε να αναπτύσσεται σταδιακά μεταξύ του Eric και της Jen. 
Η έρευνά τους θα τους ενώσει, θα τους χωρίσει, θα ταξιδέψουν, θα γνωρίσουν καλύτερα τους εαυτούς τους, αλλά και θα κινδυνέψει θανάσιμα η ζωή τους...

Θα μου πείτε πως σας φαίνεται περίπλοκο όλο αυτό. Ένα βιβλίο με τόσο νόημα και καπάκια σημειώσεις και τζουτζουμπρούτζου μέσα... ΚΑΙ στα αγγλικά κιόλας! Ώωωχου, άσε μας βρε Δήμητρα!
Δε θα σας πω ψέματα. Ναι, είναι ένα βιβλίο που θέλει αφοσίωση. Θέλει υπομονή και χρόνο. ΑΛΛΑ είναι βιβλίο που ΤΑ ΑΞΙΖΕΙ όλα αυτά!!! Δεν είναι απλά μια ιστορία. Είναι ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Ζεις ένα ρόλο που υπάρχει μέσα στο βιβλίο. Οι χαρακτήρες σε αναφέρουν ως αναγνώστη. Ξέρουν ότι υπάρχεις εκεί έξω και τους "παρακολουθείς" και αυτομάτως η εμπειρία γίνεται ακόμα πιο δυνατή!!!

Απλά θέλει τον τρόπο του. 
Μπορείτε να το διαβάζετε ανά σελίδα. Κείμενο βιβλίου, σημειώσεις, αντικείμενο αν υπάρχει.
Μπορείτε να διαβάσετε όλο το βιβλίο και μετά τα σχόλια όλα ανά σελίδα κλπ.
Ή μπορείτε να το πάτε κομμάτι-κομμάτι χρονολογικά.
Χρονολογικά αναφέρομαι ως προς τα σχόλια. Υπάρχει σειρά. Συγκεκριμένα πάει ως εξής:
1. JEN - ERIC
2. 
JEN - ERIC
3. 
JEN - ERIC
4. 
JEN - ERIC
Αυτό θα ισχύει όπως κι αν αποφασίσετε να το διαβάσετε. Και καλό θα ήταν να ακολουθήσετε τη χρονολογική σειρά γιατί έτσι μόνο φαίνεται η εξέλιξη στη σχέση τους και στην έρευνα. 
Τα όποια τζιρμπιλίκια υπάρχουν ανάμεσα στις σελίδες τα διαβάζετε όταν αναφέρονται στα σχόλια, είναι ξεκάθαρα.

Εγώ διάβασα το βιβλίο αρχικά ολόκληρο, χωρίς σχόλια, να δω την ιστορία. Συγκεκριμένα σε μορφή audiobook για να μην μου αποσπούν την προσοχή οι σημειώσεις και όλα αυτά.
Μετά ξεκίνησα να διαβάζω με τη σειρά τα σχόλια κλπ.
Κοινώς, ξεφύλλισα το βιβλίο τρεις φορές τη μια μετά την άλλη...
Στην τρίτη φορά φορά κουράστηκα με το φτου κι απ' την αρχή και διάβασα τα 3 και 4 σχόλια με τη σειρά αλλά όσα έγραφε η κάθε σελίδα. Δηλαδή, αν σε μια σελίδα είναι μοβ-κόκκινο και μαύρο-μαύρο θα τα διαβάσω όλα αλλά με τη σειρά αυτή. Και ήταν ΠΟΛΥ καλύτερο και πιο ξεκούραστο, γιατί πολλές φορές υπήρχαν σχόλια στα προηγούμενα σχόλια και έπρεπε πάλι να τα διαβάζω... 

Οπότε, για να καταλήξουμε. Τη βιβλιάρα αυτή τη διαβάζετε ως εξής:
1. Όλο το βιβλίο Ship of Theseus μόνο του
2. Σχόλια ανά σελίδα, με χρονολογική σειρά που ανέφερα πιο πάνω, μαζί με τυχόν μπλικιμπλίκια (Μπαμπινιώτη σημείωνε τις νέες λέξεις στο λεξικό σου ε!)



Όσοι διαβάζετε αγγλικά βιβλία σας το προτείνω με χίλια!!! Είναι κάτι τρομερά διαφορετικό από τα συνηθισμένα, με μια δομή απίστευτη που ναι μεν φαίνεται δύσκολη αλλά δεν είναι. 
Χαίρομαι που τα τελευταία χρόνια τα βιβλία έχουν γίνει πιο διαδραστικά κατά κάποιον τρόπο. Σημαντική αλλαγή, ειδικά στην τώρα εποχή που όλα γυρνούν γύρω από ένα κινητό ή υπολογιστή. Είναι σίγουρα κάτι που θα κάνει πολύ κόσμο να διαβάσει παραπάνω και η λογοτεχνία ανεβαίνει ταχύτατα επίπεδα.
Τολμήστε το!!!





Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Mulholland Books.



3/10/18

Πνιγόμαστε!... Καταστραφήκαμε!...

Όταν τα βλέπεις στην τηλεόραση φαίνονται κάτι μακρινό...
Όταν τα ζεις όμως...


29 Σεπτεμβρίου 2018
ώρα περίπου 18:00


Χτυπάει το τηλέφωνο της μητέρας μου, που βρίσκεται στην Αθήνα για μια ημέρα μαζί με τον πατέρα μου.
Γείτονας από το χωριό που πλέον μένουν μόνιμα.
"ΠΝΙΓΟΜΑΣΤΕ, ΣΟΥΛΑ! ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΜΕ", ακούει η μητέρα μου την πανικόβλητη φωνή του να φωνάζει και πέφτει η γραμμή.
Παγώνει.
Μας μεταφέρει το μήνυμα και μουδιάζουμε. "Έλα μωρέ", της λέω, "θα υπερβάλει. Απλά θα ρίχνει πολύ νερό και θα μαζεύει και θα έχει τρομάξει."
Μετά από λίγη ώρα επιστρέφει ο πατέρας μου.

Αρχίζουν τα τηλέφωνα στους υπόλοιπους γείτονες. Κανείς δε το σηκώνει. Σημάδι κακό. Επιμένει. Απαντούν τελικά και όλοι μας μεταφέρουν εικόνες αποκάλυψης.
Νερό ενός μέτρου από το έδαφος. Στο ένα σπίτι έχει πέσει η μάντρα. Στο άλλο έχει πλημμυρίσει το υπόγειο. Εμάς? Εμάς κανείς δεν ξέρει. Το μόνο που μας λένε είναι πως το νερό έχει καλύψει τα παράθυρα του υπογείου εξωτερικά...
Χτυπάει αισθητήρας εσωτερικού συναγερμού.
"Παναγία μου, μπήκε νερό! Θα μπήκε νερό!!!", λέει η μάνα μου και το πρόσωπό της ασπρίζει από τον πανικό.

Προσπαθούμε όλοι να κρατηθούμε ψύχραιμοι. Βλέπουμε ειδήσεις και βίντεο που ανεβαίνουν απανωτά στα social media. Χείμαρροι. Μπούκωσαν τα ρέματα. Καταστροφή.
Κάνουμε εικασίες. 
"Δε νομίζω να έχει μπει νερό, ή θα έχει μπει λίγο. Αφού τα παράθυρα είναι γερά."
"Ναι αλλά αν έπεσε κάτι με ορμή και τα έσπασε;"
"Μπααα, χλωμό. Απλά θα μπλόκαρε ο αισθητήρας κλπ"
Καταλήγουμε πως ό,τι έχει γίνει έχει γίνει. Θα δούμε την επόμενη ημέρα γιατί ο κυκλώνας Ζορμπάς περνά από την περιοχή ακόμη και είναι επικίνδυνη η όποια μετακίνηση. Πόσο μάλλον δρομολόγιο Αθήνα-Κόρινθος.
Οι ώρες περνούν βασανιστικά... Έχουμε συνεχή επικοινωνία με τους γείτονες. Μεγάλη καταστροφή γύρω. Η βροχή μια σταματά μια ξεκινά. Σιγά σιγά η στάθμη του νερού κατεβαίνει. Παραμένει όμως υψηλή...


30 Σεπτεμβρίου 2018

Οι γονείς ξεκινούν για την επιστροφή το πρωί αφού έχουν σταματήσει τα έντονα καιρικά φαινόμενα. Οι ώρες περνούν και καμία επικοινωνία.

Καλώ τη μητέρα μου. Γίνεται χαμός και αργούν να φτάσουν. Πλησιάζουν το σπίτι. "Θα σε πάρω μόλις έχω νέα", μου λέει και κλείνουμε.
Αγωνία. Φόβος. Ελπίδα για το καλύτερο.
Περνούν κι άλλες ώρες. Κανένα νέο. Φίλοι και γνωστοί προσπαθούν να επικοινωνήσουν και εκείνοι μαζί τους και δε τα καταφέρνουν. 

"Θεούλη μου...", σκέφτομαι.
Κάνω κλήση στη μητέρα μου και δε το σηκώνει. Χτυπάει αμέσως μετά και ακούω να μου φωνάζει να μην την ξαναπάρω τηλέφωνο. Η κακομοίρα νόμιζε πως εγώ την είχα πρήξει στις κλήσεις... Και τα πράγματα δε πρέπει να ήταν καλά...


Έχει βραδιάσει πια και σκέφτομαι πως σίγουρα έχει γίνει κάτι καταστροφικό. Οι εξωτερικοί αισθητήρες του συναγερμού βαρούν συνεχώς. Είναι απ' έξω και τραβούν νερά από τα σκαλιά. Πολύ αργότερα βαράει ο εσωτερικός αισθητήρας πάλι. Μπήκαν μέσα.

Αργά το βράδυ καταφέρνω να μάθω νέα. "Νερό σχεδόν μέχρι το ταβάνι στο υπόγειο σπίτι", μου λέει ο αδερφός μου. "Θα πάω να βοηθήσω αύριο". Φυσικά κι εγώ το ίδιο.
Λαμβάνω φωτογραφίες από το σπίτι, μόλις άδειασε η πυροσβεστική το νερό.

Και εκεί είναι που τα όσα βλέπεις στην τηλεόραση γίνονται πραγματικότητα.

1ο στάδιο... Σοκ. Πανικός.
Το ίχνος της στάθμης του νερού διακρίνεται μισό μέτρο από το ταβάνι. Λάσπη και νερό καλύπτει ακόμα το πάτωμα. Τα έπιπλα όλα το ένα πάνω στο άλλο. Πόρτες σπασμένες. Αναποδογυρισμένο ψυγείο. Σπασμένα τζάμια και κάδρα. "Δεν είναι δυνατόν. Ψεύτικα είναι αυτά. Αποκλείεται να είναι αυτό το σπίτι μας." Ταχυπαλμία. Κόμπος στο λαιμό. Θολώνουν τα μάτια...

2ο στάδιο... Λύπη.
"ΓΙΑΤΙ;! Γιατί σε εμάς;! Για ποιο λόγο μας συμβαίνει αυτό;! Τί έχουμε κάνει, πού έχουμε φταίξει και το παθαίνουμε αυτό;!"
Κλάμα. Από αυτό με τους λυγμούς που κόβεται μόνο όταν στερέψεις από δάκρυα.
Ο κόπος τόσων ετών. Το σπίτι που με τόσο μεράκι, πόνο και κόπο των γονιών μου καταστράφηκε μέσα σε λίγα λεπτά. ΓΙΑΤΙ;!;!;!


3ο στάδιο... Οργή.
Βρίζεις Θεούς και δαίμονες. Ψάχνεις υπευθύνους. Γιατί ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Και είναι αυτοί που έκαναν δρόμους και παρέβλεψαν τα ρέματα που περνούσαν από εκεί λέγοντας πως θα τα στείλουν προσωρινά στα χωράφια και θα μαζέψουν λεφτά για τα αντιπλυμμηρικά έργα. ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ. Λες και εκεί δε θα υπάρχει ζημιά. Αγνόησαν ΚΑΙ το βιος των κατοίκων ΚΑΙ τις δουλειές τους. Τσέπωσαν και τα λεφτά και έργο ΠΟΥΘΕΝΑ. Έγνοια σας, ερχόμαστε!!!

4ο στάδιο... Πείσμα.
Δε θα λυγίσουμε. Ό,τι έγινε έγινε. Να γυρίσουμε το χρόνο πίσω δεν γίνεται. Θα παλέψουμε να φτιάξουμε το σπίτι. Δόξα τω Θεώ, υπάρχει δεύτερο. Δε χάθηκαν όλα. Θα πονέσουμε, θα κουραστούμε αλλά θα τα καταφέρουμε. Σιγά σιγά. Δε βιαζόμαστε. Θα το φτιάξουμε όμως! Μπορούμε!!! 

1 Οκτωβρίου 2018


Ο αδερφός μου και εγώ κατεβαίνουμε να βοηθήσουμε. Παίρνουμε μαζί ό,τι μπορούμε. Ρούχα, καθαριστικά, παππούτσια.
Σε όλο το δρόμο σκέφτομαι τους γονείς μου. Σε τί ψυχολογική κατάσταση θα είναι. Σκασίλα μου για τα πράγματα στο σπίτι μέσα. Δε με ένοιαζε. Οι γονείς μου ήταν καλά; Αυτό είχε και έχει σημασία. Δεν ήταν μέσα όταν έγινε. Αν ήταν, Θεούλη μου, τί θα είχε γίνει; Τί θα πάθαιναν; Έτρεμα στη σκέψη και επέστρεφα στην πραγματικότητα όταν σκεφτόμουν ότι είναι όρθιοι και υγιείς.
Φτάνουμε στο χωριό που πέρασε το ρέμα. Χαμούλης... Όχι παντού όμως. Περνάμε σπίτια άθικτα και σπίτια πνιγμένα στη λάσπη. Μια αντίθεση που σε πονά και επιστρέφεις στο "γιατί σε εμάς;". Βλέπουμε πυροσβεστική. Εδώ ξεκινά...
Φτάνουμε στη γειτονιά. Λάσπη παντού. Κατεστραμμένες μάντρες. Έπιπλα πεταμένα. Λάστιχα και πιεστικά να δουλεύουν στο φουλ για να καθαρίζουν ό,τι μπορούν. 

Είμαστε έξω από το σπίτι. Και τότε όλα γίνονται πραγματικότητα. Όσα είδα στις φωτογραφίες, που έμοιαζαν σαν ψέμα, πλέον τα βλέπω μπροστά μου. Δυστυχώς ΕΙΝΑΙ αληθινά. Και τότε περνώ πάλι και τα 4 στάδια. Μόνο που αυτή τη φορά υπάρχει και άλλο ένα στο τέλος...

5ο στάδιο... Ελπίδα. 
Φίλοι και γνωστοί. Γείτονες. Συγγενείς. Όλοι εκεί. Όλοι μια γροθιά. Μια οικογένεια. Μια δύναμη που ξεπερνά νερό, φωτιά και όλα τα στοιχεία της φύσης. ΑΓΑΠΗ! Αγάπη που νικά τα πάντα. Χαμόγελα και αγκαλιές που σβήνουν κάθε θλίψη από το πρόσωπό μας και λειτουργούν σαν ουράνιο τόξο στην ψυχή μας! Γονείς ασταμάτητοι. Δυνατοί. ΗΡΩΕΣ! Αυτοί με μεγάλωσαν και ήρθε η ώρα να τους αποδείξω πως τα μαθήματα ζωής έπιασαν! Γαλότσες, γάντια και βουτάμε στη λάσπη για να φτιάξουμε το σπίτι από την αρχή! Να διώξουμε όλα όσα έφερε το νερό και η λάσπη και να γίνει ξανά το ζεστό σπίτι για να φιλοξενήσει όλη αυτή την αγάπη!!!

Δυο μέρες μετά τα πράγματα όλο και καλυτερεύουν. Ναι, πονάνε τα κορμιά μας. Ναι, πετάξαμε το 90% του σπιτιού. Ναι, ακόμα κλαίμε πότε πότε. Αλλά είμαστε καλά! Είμαστε πιο ενωμένοι από ποτέ! Μια οικογένεια δεμένη με ατσαλένια αγάπη! Αυτό κρατάμε. Αυτό κρατάμε και συνεχίζουμε πιο δυνατοί από ποτέ!!!





7/8/18

Review Da Book - "Σάσεναχ, η Ξένη #1" (Outlander #1), Diana Gabaldon



Σάσεναχ, η Ξένη #1


Outlander
(Outlander #1)
***
Diana Gabaldon



For my review in english (Goodreads) click HERE







Sing me a song of a lass that is gone...
Say, could that lass be I?...

Έτσι ξεκινά το τραγούδι τίτλων αρχής της ομώνυμης σειράς, μεταφορά του βιβλίου φυσικά.
Και ονειρεύομαι να ήμουν στη θέση της Κλαίρ... Ή μήπως όχι;!

Σκωτία... 
Ένα μέρος που αγαπώ από μικρή και ποτέ δεν έχω επισκεφθεί μέχρι τώρα, πέρα από τα όνειρά μου. 
Ένας τόπος που αγαπώ και πραγματικά δακρύζω στην σκέψη και μόνο πως, ίσως, μια μέρα μπορεί να βρεθώ εκεί.
Από μικρή λάτρευα τα καρό, τα βουνά, την περίεργη προφορά των ντόπιων και τον κέλτικο πολιτισμό.
Δεν ξέρω τί με τραβά και τί με ενώνει με το χώμα εκείνο, αλλά το νιώθω κομμάτι μου.
Βουνά και θάλασσα, πεδιάδες και ποτάμια, λίμνες και κάστρα...
Πώς γίνεται να μην ερωτεύεσαι ένα τέτοιο τόπο;!


Αυτός ήταν ίσως ο μόνος λόγος που με έκανε να ξεκινήσω να βλέπω τη σειρά που βασίζεται στα βιβλία με τον ίδιο τίτλο. Θα με πείτε ιερόσυλη που δε διάβασα πρώτα τα βιβλία αλλά, ως γνωστόν, δε μπορώ τις γλυκανάλατες ρομαντικούρες και ειδικά όταν είναι τεράστια και πολλά βιβλία ολόκληρης σειράς. Έτσι, ξεκίνησα επιφυλακτικά να παρακολουθώ τα επεισόδια και σιγά σιγά να κολλάω γιατί τελικά δεν είναι αυτό που νόμιζα... Μετά από 3 σεζόν και αφού πείστηκα αρκετά άρχισα να διαβάζω και τα βιβλία.

Πάμε λίγο στην ιστορία τους για να σας βάλω στο κλίμα και εσάς...

Βρισκόμαστε στο 1946, όπου γνωρίζουμε την Κλαίρ Μπίτσαμ-Ράνταλ, νοσοκόμα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που ζει ένα δεύτερο μήνα του μέλιτος με τον άντρα της, Φρανκ Ράνταλ, στο Ινβερνές της Σκωτίας. Εκεί ο Φρανκ αναζητά το παρελθόν του, μελετώντας παλιά αρχεία στην προσπάθειά του να γεμίσει τα κενά του γενεαλογικού του δέντρου. 
Ένα πρωινό, η Κλαιρ πηγαίνει στον λόφο του Κρέι να Ντουν για να μαζέψει λίγα βότανα. Ο λόφος αυτός όμως κρύβει μυστικά... Ένας μυστηριώδης κύκλος μονόλιθων στην κορυφή του την ελκύει και μόλις τον αγγίζει.....................
Σκωτία 1743...
Η Κλαιρ βρίσκεται σε ξένο τόπο, σε ξένη εποχή, ανάμεσα σε ξένους ανθρώπους...
Έχει μεταφερθεί ως δια μαγείας 200 σχεδόν χρόνια πίσω από την εποχή της.
Έρχεται αντιμέτωπη με δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, προκαταλήψεις της εποχής, διαμάχες μεταξύ φατριών της περιοχής και το χειρότερο...πόλεμο.
Την ιστορική μάχη του Καλλόντεν... Την επανάσταση των Ιακωβιτών.
Θα συναντήσει όμως και τον Τζέιμι Φρέιζερ. Ένα νεαρό και άπειρα θαρραλέο παλικάρι που θα της αλλάξει εντελώς τη ζωή. Η σχέση τους θα τη διχάσει. Βρίσκεται παγιδευμένη στο χρόνο. Πρέπει να διαλέξει ανάμεσα σε δυο ζωές και να καταφέρει να επιβιώσει...

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, έχει να αντιμετωπίσει και τον πρόγονο του Φρανκ, τον Τζακ Ράνταλ, ή αλλιώς Μπλακ Τζακ, που είναι το χειρότερο καθίκι του Αγγλικού στρατού και στην εμφάνιση ίδιος με τον Φρανκ...

Μπορεί να φαίνεται σαν μια περίεργη ρομαντικούρα αλλά όχι. Είναι όσο ρομαντικό πρέπει, και πολύ περισσότερο συναρπαστικό από όσο φαντάζεστε! Έχει το στοιχείο του μεταφυσικού που κάνει αυτόματα την ιστορία άκρως ενδιαφέρουσα αλλά και ιστορικά στοιχεία για τον τρόπο ζωής, τα γεγονότα, τη ντοπιολαλιά κλπ στην τότε Σκωτία, κάτι που θα λατρέψει όποιος την αγαπά ήδη και θα την αγαπήσουν οι υπόλοιποι.



Οι χαρακτήρες είναι άκρως ρεαλιστικοί και ο καθένας δίνει ξεχωριστή νότα στην ιστορία. 

Η Κλαίρ είναι δυναμική γυναίκα με πυγμή και εξυπνάδα απίστευτη. Δε χαμπαριάζει στα "πρέπει και μη" της εποχής. Επαναστατεί, ρίχνει και κανένα μπινελίκι πού και πού αλλά παραμένει κυρία με τα όλα της! Respect!
Ο Τζέιμι θα μπορούσα να πω πως είναι ίσως ο άντρας των ονείρων κάθε γυναίκας, όχι απαραίτητα στην εμφάνιση αλλά στη συμπεριφορά. Δυνατός, στιβαρός, άντρας εκεί που πρέπει, τρυφερός στη σχέση του και με έναν "άγριο" ρομαντισμό που ανατριχιάζει κάθε γυναικείο κύτταρο! 
Ο Τζακ Ράνταλ είναι το σίχαμα της υπόθεσης που σου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι αλλά δίνει και ένα σκοπό στους χαρακτήρες μας μπλέκοντας τα πράγματα, ως πρόγονος του Φρανκ. Και φυσικά δεκάδες άλλους χαρακτήρες που συνοδεύουν τους πρωταγωνιστές και ζωντανεύουν την ιστορία.

Το ερωτικό στοιχείο είναι αρκετά έντονο όσο βαθαίνει η σχέση της Κλαίρ και του Τζέιμι. Σκηνές πιπεράτες με αφήγηση που αναστατώνει το "είναι" σου και σε αφήνει με ταχυπαλμία από την ένταση και την περιγραφή. Δε γίνεται όμως σιχαμένο και αηδιαστικό. Είναι ώριμο, αισθησιακό και ρομαντικό, όπως ακριβώς θα περίμενα μια γυναίκα συγγραφέα, που σέβεται τον εαυτό της, να περιγράψει τέτοιες σκηνές. 



Γενικά η αφήγηση της Gabaldon είναι πολύ μεστή. Σε ταξιδεύει. Δημιουργεί εικόνες στο μυαλό σου χωρίς κόπο, με τις σελίδες να γυρνούν χωρίς να το καταλαβαίνεις και η ώρα περνά με εσένα ως αναγνώστη να νιώθεις πως είδες το πιο τέλειο όνειρο...

Εδώ να πω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΜΠΡΑΒΟ στη μεταφράστρια του βιβλίου, Ειρήνη Παϊδούση, που κατάφερε να αποδώσει υπέροχα τη Σκωτσέζικη ντοπιολαλιά ακόμα και στα ελληνικά! Το εγχείρημα αυτό ήταν σίγουρα ΠΟΛΥ δύσκολο, μιας και οι διαφορές είναι έντονες στην προφορά και τις λέξεις που χρησιμοποιούν, και φοβόμουν μη βγαίνει "βλάχικο" στα ελληνικά. Αλλά τελικά ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!! Ήταν φοβερή η απόδοση και στο μυαλό μου μεταφερόταν μέχρι και η ίδια η προφορά τους! Μπράβο και πάλι μπράβο!



Η τηλεοπτική σειρά που βασίστηκε στα βιβλία, μεταδίδεται από το κανάλι Starz και υπάρχει και στο Netflix.
Η μεταφορά από το χαρτί στη μικρή οθόνη είναι φοβερή! Τόσο στην απόδοση της ιστορίας όσο και στους χαρακτήρες. Οι ηθοποιοί είναι επιλεγμένοι με απίστευτη επιτυχία, κατά την άποψή μου!
Να σας γνωρίσω τους πρωταγωνιστές μας, λοιπόν...


Η Κλαιρ (Caitriona Balfe)  στους βράχους του Κρέι να Ντουν.













Και η ίδια μετά την προσαρμογή της στην εποχή που μεταφέρθηκε.










Ο Τζέιμι Φρέιζερ (Sam Heughan) σε όλο του το μεγαλείο! Εχεμμμ...








Και ο Φρανκ/Τζακ Ράνταλ (Tobias Menzies).


















Αν δεν θέλετε να μπείτε στη διαδικασία διαβάσματος μεγάλων και πολλών βιβλίων, αν και το αξίζουν και με το παραπάνω, δείτε τη σειρά. Θα μαγευτείτε από τα τοπία και τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Η μεταφορά, όπως είπα και πριν, είναι άψογη, οπότε δε θα χάσετε τίποτε απολύτως! 


Όποια κι αν είναι η απόφασή σας, βιβλίο ή τηλεοπτική σειρά, δε νομίζω να σας απογοητεύσει. Τα βιβλία μέχρι στιγμής είναι 8 και η σειρά συνεχίζεται, με την τέταρτη σεζόν να έρχεται φέτος το Νοέμβριο!

Αν είστε γυναίκα σίγουρα θα το απολαύσετε!

Αν είστε άντρας, δείτε το να πάρετε μαθήματα...

Mar sin leat!








Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis, στα ελληνικά, σε μετάφραση Ειρήνης Παϊδούση.



25/7/18

Review Da Book - "Πυρσός στη Νύχτα" (A Torch Against the Night), Sabaa Tahir





Πυρσός στη Νύχτα


A Torch Against the Night
(An Ember in the Ashes #2)
***
Sabaa Tahir



For my review in english (Goodreads) click HERE





Το βιβλίο το κέρδισα από διαγωνισμό των εκδόσεων Ψυχογιός. Και δε το είχα πάρει χαμπάρι καν, μέχρι που έσκασε στο σπίτι μου το πακετάκι! Βέβαια, δεν είχα διαβάσει καν το πρώτο βιβλίο όταν πήρα στα χέρια μου αυτό. Τρελή για δέσιμο...

Προφανώς και πήρα αμέσως το πρώτο, του οποίου review μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και φυσικά ήταν πολύ καλύτερο απ' ό,τι περίμενα! 




Και αφού τελείωσα αυτό πήρα στα χέρια μου το δεύτερο και είπα στον εαυτό μου "Δημητρούλα, το πρώτο μέρος ήταν τέλειο. Νομίζω πως πρέπει να μαραθωνάρουμε και να διαβάσουμε αυτό σε 1-2 ημέρες!". Μη σας τα πολυλογώ, το διάβασα σε διάστημα ενός μήνα τελικά... 

Disclaimer, ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ. Υπήρχαν παρεμβολές...

Και να 'μαστε
τώρα εδώ...
 Ένα ράκος... Με καρδούλα τσακισμένη και πονεμένη, περιμένοντας το τρίτο βιβλίο...

Γιατί έτσι; Γιατί γίνεται ΤΗΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑΣ!!!


ΩΩΩΠ! STOP ΕΔΩ!
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΗ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΤΕ SPOILERΑΚΙΑ!
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ!

Οι υπόλοιποι κομπλέ, πάμε!


Η ιστορία συνεχίζεται ακριβώς από εκεί που σταματά το πρώτο μέρος. Ο Ελίας και η Λάια προσπαθούν να αποδράσουν από την Αυτοκρατορία και να φύγουν από τη Σέρα με σκοπό να φτάσουν στο Καούφ. Όπου Καούφ, φυλακές απίστευτης ασφαλείας που κρατείται ο αδερφός της Λάια, Νταρίν. Από τον Νταρίν εξαρτάται η επιβίωση και ίσως απελευθέρωση των Σπουδαστών, και όχι μόνο, από την τυραννία της Αυτοκρατορίας. Και αυτό γιατί είναι γνώστης της τέχνης κατασκευής φοβερών όπλων.
Οπότε, με άπειρους στρατιώτες στο κατόπι τους, η Λάια και ο Ελίας τρέχουν και δε φτάνουν!!! 


Ο νέος αυτοκράτορας είναι ο Μάρκους. Αυτό το καλόοο παιδάκι που έχει βαλθεί να τους εξοντώσει. Αυτό το υπέροχο πλάσμα που δε λογαριάζει παιδί, μάνα και πατέρα. Αυτό το ευγενικό άτομο που αντί για νερό πίνει αίμα αθώων... Αυτός.
Α και μαζί του έχει και τη Διοικήτρια. Τη θυμάστε; Αυτή τη γλυκούλα σκύλα που άμα την έπιανα στα χέρια μου θα τις ξερίζωνα το λαρύγγι. Τη γυναίκα που παράτησε το παιδί της να ψοφήσει. Ναι ναι, αυτό το καμάρι που βγάζει μάτια, κόβει χέρια, πόδια, καίει μούρες σε όσους αργούν να της φέρουν νερό...
Οι δυο αυτοί. Μαζί. Σε ένα βιβλίο. Όοοχι κουκλίτσα μου, δε θα αρχίσω εγώ τα ηρεμιστικά εξαιτίας τους... Συνεχίζω...

Α ξέχασα! Σα να μην έφταναν αυτά, η Ελένα είναι Αετομάχος του Μάρκους! ΧΑΧΑΧΑ ναι ναι πού να σας τα λέω! Κάνει ό,τι της λέει, την έχει του χεριού της και εκείνη δε λέει όχι, άπαπα! Όλα τα κάνει! Άντε να έχει λίγες τύψεις, αλλά λίγες, μη φανταστείτε κάτι τρομερό. Μια θέλει να βοηθήσει τον Ελίας και τη Λάια, μία θέλει να τους σκοτώσει. Μπλιμ-μπλομ, δεν ξέρει τί θέλει. Κλασσική γυναίκα εδώ που τα λέμε κορίτσια. Όλες το έχουμε αυτό, αλλά αυτή το παρακάνει! Πιο σκληρή από ποτέ... Και πλέον βλέπουμε τα πράγματα και από τη δική της οπτική, με δική της αφήγηση. ΟΚ, μπορεί να την κράζω, αλλά για να λέμε την αλήθεια την αγαπώ επίσης. Είναι τρομερά δυναμική και δυνατή! Απλά ώρες ώρες το παρακάνει...

Πάλι καλά όμως που θα γνωρίσουν και νέους χαρακτήρες στο δρόμο τους για το Καούφ. Δε θα περάσουν τέλεια βέβαια. Θα γίνει χαμούλης. Τρελός χαμούλης. Θα κινδυνέψουν ουκ ολίγες φορές. Μη σας πω πως θα την πάθουν και άσχημα κάποιες... Πολύ άσχημα όμως...

Και αν φτάσουν στο Καούφ νομίζετε θα τελειώσει εκεί; Νομίζετε! Εκεί υπάρχει άλλο διαμαντάκι, ο Διευθυντής. Α μιλάμε τρελό μωρό. Κυριολεκτικά. Φανταστείτε έναν Bolton από Game of Thrones. Ναι. Έτσι και αυτός. Μαζοχιστής. Κόβει δάχτυλα, σπάει κόκαλα στους κρατούμενους. Χάρμα σας λέω!
 

Και θα μου πείτε, "βρε Δημητρούλα, για ποιό λόγο να διαβάσω αυτό το ριμάδι αν είναι τόσο γεμάτο σιχαμένους χαρακτήρες;" 
Θα σας πω γιατί...


Όπως και στο πρώτο βιβλίο, έχουμε εκπληκτικούς, καλογραμμένους χαρακτήρες που συνεχώς εξελίσσονται. Το γράψιμο είναι άκρως επικό και καθηλωτικό! Ξεκινά η δράση από την πρώτη μόλις πρόταση! Βρίσκεσαι συνεχώς σε αγωνία και η μια έντονη σκηνή διαδέχεται την άλλη απανωτά και ανελέητα!

Επίσης, αυτή τη φορά έχουμε πολύ πιο έντονο το μεταφυσικό στοιχείο. Κάτι που προσθέτει στην ιστορία ακόμα περισσότερη ένταση και μυστήριο. Το κερασάκι στην τούρτα σα να λέμε.

Μαθαίνουμε περισσότερα για το παρελθόν των χαρακτήρων, κυρίως του Ελίας. Ετοιμαστείτε για πολύ πόνο. Και ανατροπές. Πολλές ανατροπές που κόβουν την ανάσα!

Και μιας και είπα πόνο, να ξέρετε πως αυτή η ιστορία έχει πολύ θανατίλα... Πολύ συναίσθημα... Γενικά είναι για γερά στομάχια και πολλά χαρτομάντηλα... Ειδικά το τέλος και γενικά προς το τέλος.


Και τώρα θα βράσουμε στο ζουμί μας μέχρι να βγει το τρίτο βιβλίο...
Υπομονή...






Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, στα ελληνικά, σε μετάφραση Χρήστου Καψάλη.