ΤΟ 2016 ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!!!
ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΧΑΡΑ!!!
Χαμογελάτε και μη χάνετε την αισιοδοξία σας βρε παιδιά! Όλα καλά θα πάνε, αρκεί να το θέλουμε!
Πωπωπω...
Πέρασε κιόλας ένας ακόμη χρόνος...
Ένας χρόνος γεμάτος εμπειρίες, γεμάτος στιγμές χαράς, λύπης και αγωνίας αλλά και γέλιου...
Πότε ήταν τέλος 2014 που έκανα το πρώτο μου post στο blog αυτό, πότε κάνω το 1ο του 2016 τώρα...
2015...
Μια χρονιά αλλαγών...
Από πού να πρωτοξεκινήσω?!
Ο χρόνος ξεκίνησε με αγωνία, καθώς είχα το άγχος της πτυχιακής μου στη σχολή.
Πέρασε γρήγορα, με ένα 9ράκι στη τσέπη και περηφάνια που τα κατάφερα επιτέλους, και μετά ήρθε η μέρα της ορκωμοσίας...
Εγώ, πτυχίο...
Πάει το φοιτηταριόρικο αραλίκι Δημητρούλα...
Τώρα έχεις πτυχίο, τώρα πρέπει να ξεκινήσεις τη ζωή σου σοβαρά...
Πέρασαν λίγες μέρες από την ορκωμοσία και άρχισα να σκέφτομαι 2η σχολή.
Το όνειρό μου ήταν και είναι να ασχοληθώ και με το χώρο του μακιγιάζ, καθώς το αγαπώ πάρα πολύ...
Σκεφτόμουν κατατακτήριες, διαβάσματα από την αρχή για μια νέα σχολή με νέα έτη σπουδών...
Ρίσκο? Λίγο... Αλλά δεν είχα να κάνω κάτι άλλο...
Και εκεί που έπαιρνα την απόφαση για το ναι, τσουπ, σκάει συνέντευξη για δουλειά!
Καλοκαιράκι, αρχές, ξεκινάω δουλίτσα...
Διακοπές no... Εκπαίδευση, διάβασμα και καπάκι αρχή στη δουλειά...
Άγιος Στέφανος τα κεντρικά... Ταξίδι ολόκληρο...
Ημέρες εορτών, Κυριακές, ενώ ο κόσμος τις περνούσε στη θάλασσα εγώ εκεί...
Καλά να είμαστε και δόξα το Θεό που έχουμε δουλειά να λέμε...
Ξαφνικά η Ελλάδα παγώνει...
Capital controls, φόβος για πτώχευση και έξοδος από το ευρώ, δημοψηφίσματα και κακός χαμός...
Δεν αγχώνομαι, το ΟΧΙ το λέω φωναχτά και ελπίζω για το καλύτερο...
Ακόμα ελπίζω...
Δε προλαβαίνουμε να ηρεμήσουμε και ξεκινά ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης από τη χιλιοχτυπημένη Συρία...
Οικογένειες με μωρά στην αγκαλιά να στριμώχνονται σε βάρκες και να περνούν στα νησιά μας με λιγοστά υπάρχοντα και την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο...
Τί τους περιμένει?
Ταλαιπωρία, περίεργα βλέμματα από ανθρώπους που δε θα χαρακτηρίσω, και το χειρότερο όλων...θάνατος...
Χιλιάδες πρόσφυγες άφηναν τη τελευταία τους πνοή στις θάλασσές μας, στη προσπάθειά τους να ζήσουν...
Παιδιά αναμέσά τους...
Θεέ μου...
Ο πόλεμος καλά κρατεί και τα πράγματα χειροτερεύουν...
Τρομοκρατικό χτύπημα σε ειρηνική διαδήλωση στη Τουρκία...
Τρομοκρατικό χτύπημα σε συναυλία στη Γαλλία...
Τρομοκρατικό χτύπημα σε ρωσικό αεροπλάνο...
100ντάδες κόσμος αθώος να πληρώνει με τη ζωή του ένα πόλεμο θρησκευτικό χωρίς νόημα!
ΘΕΕ ΜΟΥ...ξαναλέω...
Ο χρόνος περνά, μέσα στα άσχημα αυτά όμως, και φέρνει και όμορφες εμπειρίες σε φοβερά events που γεμίζουν τα ρεπό μου με πανέμορφες αναμνήσεις με αγαπημένα πρόσωπα...
AthensCon, Athens Secret Quest και πολλά άλλα...
Από βιβλία ένα σωρό!
Το challenge να με έχει ριμάξει, να μη μπορώ να κάνω ρούπι, ο χρόνος μου να λιγοστεύει για διάβασμα και να αγχώνομαι...
Το αποτέλεσμα πολύ καλύτερο από όσο το περίμενα, και εμπειρία τρομερή!
Αλλά ποτέ ξανά...!!!
Και μετά από διάφορα σκαμπανευάσματα, είμαστε εδώ, γεροί δυνατοί και συνεχίζουμε!!!
Πήρα την απόφαση να συνεχίσω και το blog, καθώς είναι αφορά τη μεγάλη μου αγάπη, το διάβασμα, και ελπίζω η παρεούλα να μεγαλώσει σύντομα και να κάνω ό,τι φαντάζομαι σε αυτό!
Πέρασε κιόλας ένας ακόμη χρόνος...
Ένας χρόνος γεμάτος εμπειρίες, γεμάτος στιγμές χαράς, λύπης και αγωνίας αλλά και γέλιου...
Πότε ήταν τέλος 2014 που έκανα το πρώτο μου post στο blog αυτό, πότε κάνω το 1ο του 2016 τώρα...
2015...
Μια χρονιά αλλαγών...
Από πού να πρωτοξεκινήσω?!
Ο χρόνος ξεκίνησε με αγωνία, καθώς είχα το άγχος της πτυχιακής μου στη σχολή.
Πέρασε γρήγορα, με ένα 9ράκι στη τσέπη και περηφάνια που τα κατάφερα επιτέλους, και μετά ήρθε η μέρα της ορκωμοσίας...
Εγώ, πτυχίο...
Πάει το φοιτηταριόρικο αραλίκι Δημητρούλα...
Τώρα έχεις πτυχίο, τώρα πρέπει να ξεκινήσεις τη ζωή σου σοβαρά...
Πέρασαν λίγες μέρες από την ορκωμοσία και άρχισα να σκέφτομαι 2η σχολή.
Το όνειρό μου ήταν και είναι να ασχοληθώ και με το χώρο του μακιγιάζ, καθώς το αγαπώ πάρα πολύ...
Σκεφτόμουν κατατακτήριες, διαβάσματα από την αρχή για μια νέα σχολή με νέα έτη σπουδών...
Ρίσκο? Λίγο... Αλλά δεν είχα να κάνω κάτι άλλο...
Και εκεί που έπαιρνα την απόφαση για το ναι, τσουπ, σκάει συνέντευξη για δουλειά!
Καλοκαιράκι, αρχές, ξεκινάω δουλίτσα...
Διακοπές no... Εκπαίδευση, διάβασμα και καπάκι αρχή στη δουλειά...
Άγιος Στέφανος τα κεντρικά... Ταξίδι ολόκληρο...
Ημέρες εορτών, Κυριακές, ενώ ο κόσμος τις περνούσε στη θάλασσα εγώ εκεί...
Καλά να είμαστε και δόξα το Θεό που έχουμε δουλειά να λέμε...
Ξαφνικά η Ελλάδα παγώνει...
Capital controls, φόβος για πτώχευση και έξοδος από το ευρώ, δημοψηφίσματα και κακός χαμός...
Δεν αγχώνομαι, το ΟΧΙ το λέω φωναχτά και ελπίζω για το καλύτερο...
Ακόμα ελπίζω...
Δε προλαβαίνουμε να ηρεμήσουμε και ξεκινά ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης από τη χιλιοχτυπημένη Συρία...
Οικογένειες με μωρά στην αγκαλιά να στριμώχνονται σε βάρκες και να περνούν στα νησιά μας με λιγοστά υπάρχοντα και την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο...
Τί τους περιμένει?
Ταλαιπωρία, περίεργα βλέμματα από ανθρώπους που δε θα χαρακτηρίσω, και το χειρότερο όλων...θάνατος...
Χιλιάδες πρόσφυγες άφηναν τη τελευταία τους πνοή στις θάλασσές μας, στη προσπάθειά τους να ζήσουν...
Παιδιά αναμέσά τους...
Θεέ μου...
Ο πόλεμος καλά κρατεί και τα πράγματα χειροτερεύουν...
Τρομοκρατικό χτύπημα σε ειρηνική διαδήλωση στη Τουρκία...
Τρομοκρατικό χτύπημα σε συναυλία στη Γαλλία...
Τρομοκρατικό χτύπημα σε ρωσικό αεροπλάνο...
100ντάδες κόσμος αθώος να πληρώνει με τη ζωή του ένα πόλεμο θρησκευτικό χωρίς νόημα!
ΘΕΕ ΜΟΥ...ξαναλέω...
Ο χρόνος περνά, μέσα στα άσχημα αυτά όμως, και φέρνει και όμορφες εμπειρίες σε φοβερά events που γεμίζουν τα ρεπό μου με πανέμορφες αναμνήσεις με αγαπημένα πρόσωπα...
AthensCon, Athens Secret Quest και πολλά άλλα...
Από βιβλία ένα σωρό!
Το challenge να με έχει ριμάξει, να μη μπορώ να κάνω ρούπι, ο χρόνος μου να λιγοστεύει για διάβασμα και να αγχώνομαι...
Το αποτέλεσμα πολύ καλύτερο από όσο το περίμενα, και εμπειρία τρομερή!
Αλλά ποτέ ξανά...!!!
Και μετά από διάφορα σκαμπανευάσματα, είμαστε εδώ, γεροί δυνατοί και συνεχίζουμε!!!
Πήρα την απόφαση να συνεχίσω και το blog, καθώς είναι αφορά τη μεγάλη μου αγάπη, το διάβασμα, και ελπίζω η παρεούλα να μεγαλώσει σύντομα και να κάνω ό,τι φαντάζομαι σε αυτό!
Στόχοι για το 2016?
Υγεία!
Πάνω απ' όλα υγεία, και να λέω στους ανθρώπους που είναι δίπλα μου πόσο πολύ τους αγαπώ, κάθε μέρα!
Όλα τα άλλα θα έρθουν!
Υπομονή και χαμόγελο και μη σταματάτε να ονειρεύεστε!
Την αγάπη μου και ευχές για έναν καλύτερο κόσμο το 2016!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ελάτε να τα πούμε!!!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.