Για να γιορτάσουμε τα 20 χρόνια από την έκδοση του 1ου βιβλίου Harry Potter, είπα να κάνω ένα tag σχετικά με την αγάπη μου για τη...μαγική αυτή σειρά που μου άλλαξε τη ζωή!!!
Αρχικά, βέβαια, να πούμε δυο πραγματάκια...
Στην Ελλάδα ήρθε τη 1η Νοεμβρίου του 1998, από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Ακολούθησαν τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς, "The Chamber of Secrets" (1998), "The Prisoner of Azkaban" (1999), "The Goblet of Fire" (2000), "The Order of the Phoenix" (2003), "The Half-Blood Prince" (2005) και "The Deathly Hallows" (2007).
Επίσης ενδιάμεσα εκδόθηκαν και άλλα βιβλία, κάτι σαν companions, τα οποία ήταν το "Quidditch Through the Ages" (2001), "Fantastic Beasts and Where to Find Them" (2001) και"The Tales of Beedle the Bard" (2008).
Στα 36α γενέθλια του ομώνυμου χαρακτήρα, 31 Ιουλίου 2016, εκδόθηκε το βιβλίο "Harry Potter and the Cursed Child", το οποίο ουσιαστικά είναι ένα screenplay του ομότιτλου θεατρικού έργου, συνέχεια της ιστορίας (κατά μία έννοια...).
Περισσότερα για αυτό μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ.
Το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, η Rowling μας χάρισε τρία e-books σχετικά με τον κόσμο του Harry Potter, τα οποία είναι τα ακόλουθα.
"Short Stories from Hogwarts of Power, Politics and Pesky Poltergeists"
"Short Stories from Hogwarts of Heroism, Hardship and Dangerous Hobbies"
"Hogwarts: An Incomplete and Unreliable Guide"
Τέλος (μέρχι στιγμής), εκδόθηκε το βιβλίο/σενάριο της ταινίας "Fantastic Beasts and Where to Find Them" (2016).
Φυσικά υπήρξαν κινηματογραφικές μεταφορές όλων των βιβλίων, με το τελευταίο να βγαίνει σε δύο μέρη, καθώς και του "Fantastic Beasts and Where to Find Them", και αναμένουμε στα επόμενα χρόνια άλλες δύο, συνέχεια του τελευταίου που ανέφερα.
Την ιστορία την ξέρει και η μύγα που αυτή τη στιγμή πετά στο δωμάτιό σας και σας εκνευρίζει αφάνταστα, οπότε δε θα πω περισσότερα. Στη τελική αν δεν έχετε ασχοληθεί ΚΑΘΟΛΟΥ μα ΚΑΘΟΛΟΥ με το θέμα Harry Potter...τί κάνετε εδώ?!
Μιας και είναι, όπως είπαμε, η 20η επέτειος έκδοσης του βιβλίου, θέλω να μοιραστώ τη γνωριμία μου με τον κόσμο αυτό...
Η αλήθεια είναι πως όταν βγήκε το βιβλίο στην Ελλάδα δεν πήρα χαμπάρι...
Και αυτό γιατί δε με έλεγες και διαβαστερό παιδί...
Διάβαζα, αλλά λίγα...ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ βιβλία...
Τα παρακάτω σκηνικά τα θυμάμαι σα να έγιναν χθες και εύχομαι να μη τα ξεχάσω ποτέ!
Οπότε πάμε περίπου 16 χρόνια πίσω...
Μεσημεράκι, ζέστη αφόρητη... Εγώ αραγμένη στο κρεβάτι μου έπαιζα...
Έρχεται η νονά μου στο σπίτι να μας δει και με φωνάζει.
Κατεβαίνω από το κρεβάτι (διπλό, πάνω πάτωμα, κυρίλα!) με άπειρη βαρεμάρα και τη πλησιάζω.
Μου δείχνει ένα βιβλίο και μου λέει, "Σου το έφερα να το διαβάσεις!", με ένα τεράστιο χαμόγελο ενθουσιασμού.
Την κοιτάω με άπειρη απάθεια... Μια εκείνη, μια το βιβλίο...
Ξαφνικά της κόβεται το χαμόγελο και μου λέει, "Καλά...ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΝ ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ?!"
Με την ίδια απάθεια απαντάω "...όχι, γιατί? Πρέπει?".
"ΒΡΕ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΧΑΜΟΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙΣ?! Διάβασέ το ΤΩΡΑ!"
"...Καλά ντε...Θα το διαβάσω...", λέω και το παίρνω στα χέρια μου. Κοιτάω το εξώφυλλο που δείχνει έναν πιτσιρικά με στρογγυλά γυαλιά μπροστά σε ένα τρένο...
Σκέφτομαι "τί μπούρδα είναι αυτή πάλι? πφφφ... και είναι και μεγαλούτσικο βιβλίο..." και το παίρνω μαζί μου στο κρεβάτι.
Ειλικρινά, δε θυμάμαι πότε και πώς το ξεκίνησα, μπορεί να ήταν και την ίδια ημέρα.
Το σίγουρο είναι ότι μετά πρέπει να γκρεμίστηκαν οι φούρνοι όλου του λεκανοπεδίου, καθώς πήγα στη μαμά μου και της είπα "...θέλω να πάρω ένα καινούριο βιβλίο να διαβάσω" και έμεινε κανένα τέταρτο να με κοιτάει ανέκφραστη μέχρι να πει "ΕΣΥ? Βιβλίο? Γιατί? Πώς? Τί έγινε?"
Η συνέχεια ήταν απλή...
Εγώ να πρήζω τον πατέρα μου να πάρω το κάθε βιβλίο μόλις τελείωνα το προηγούμενο και να κοιμάμαι με τα βιβλία δίπλα στο κεφάλι μου κάθε βράδυ...
Ο κόσμος μου είχε αλλάξει... Είχα αλλάξει και εγώ η ίδια!
Τα βιβλία ξεκίνησαν να γίνονται μια αγαπημένη ασχολία, και ο Harry Potter αναπόσπαστο κομμάτι μου!
Θυμάμαι που όταν βγήκε η 1η ταινία είχα κάνει μούτρα στον πατέρα μου επειδή πήγε να δει το "Lord of the Rings" με τον αδερφό μου και δε πήγαμε να δούμε το Harry Potter!
Όπως επίσης θυμάμαι ένα βράδυ που ήμουν αρρωστούλα και ήρθε ο αδερφός μου και μου έφερε τη βιντεοκασέτα της 1ης ταινίας, την οποία είχε δανειστεί από φίλο του, για να τη δω... Και την είδα πάνω από 5 φορές μέχρι να την επιστρέψει λίγες μέρες μετά!
Τα γράφω αυτά τόση ώρα και συνειδητοποιώ πως έχω κολλημένο ένα χαζό χαμόγελο στη μούρη μου και έχω δακρύσει...
Θα με πείτε υπερβολική, δε με νοιάζει...
Με αυτά τα βιβλία όμως, με αυτές τις ταινίες, με όοοοοολο αυτό γενικά έχω μεγαλώσει.
Έχω αποκτήσει τρομερές αναμνήσεις, έχω κάνει φιλίες, και όσα χρόνια κι αν περάσουν η μαγεία δε θα σβήσει...
Ας με λένε "παιδί", "μωρό" και ό,τι θέλουν!
Η J.K. Rowling μας έβαλε σε έναν κόσμο ανεπανάληπτο, αιώνιο και μαγικό, που πάντα θα μας κάνει να νιώθουμε παιδιά!
Πάμε τώρα στο tag!
✰Αγαπημένο βιβλίο
Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν...by far!!!
Κατ' αρχήν κάνει εμφάνιση ο υπέρτατος νονός Sirius Black, κατά δεύτερον αρχίζουν τα πράγματα και γίνονται πιο...σκοτεινά...
✰Λιγότερο αγαπημένο βιβλίο
Το Τάγμα του Φοίνικα...
Δεν ξέρω γιατί, αλλά θυμάμαι πως με είχε κουράσει αρκετά...
✰Αγαπημένος χαρακτήρας
ΕΕΕ ΤΙ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ?! Πώς να διαλέξω?!
Άιντε θα πω... Severus Snape!
...Και Sirius Black...
...Και Bellatrix Lestrange...
...A και McGonagall...
...Και ο Lupin φυσικά!...
...Ώπα και Hagrid...
...Και ο Lucius Malfoy...
............................ΕΜ ΕΙΔΑΤΕ?!
✰Αγαπημένη κινηματογραφική μεταφορά
Το Κύπελλο της Φωτιάς! ΕΠΙΚΟΥΡΑ!!! Τα αγωνίσματα, τα σχολεία που έσκασαν μύτη, ο Voldemort... Και τί δεν έγινε!!!
✰Σημεία στα βιβλία/ταινίες που με έκαναν να κλάψω
Στο Κύπελλο της Φωτιάς για κάποιο λόγο μόλις έπεσε η Avada Kedavra έπαθα σοκ και πάτησα τα κλάματα...δεν ξέρω γιατί...
Φυσικά στη σκηνή μου πέθανε ο Sirius έκλαψα γοερά... Πωπωπω... Τί σκηνή... Βουβή από ήχο αλλά γεμάτη συναισθήματα!
Εννοείται πως άκουσε τους λυγμούς μου όλη η αίθουσα του cinema όταν πέθανε ο Snape...
Στην τελική μάχη όταν είδαμε ποιοί πέθαναν... Πφφφ...
Και στη τελευταία ταινία μόλις τελείωσε έκλαψα σα μωρό μέσα στο cinema... Απλά γιατί τελείωσε... Το ίδιο και στο βιβλίο... Μιλάμε ΤΟ κλάμα!
Παπαπα τελικά χορηγό τη Softex έπρεπε να είχε το franchise με τόσο κλάμα...!!!
✰Ήμουν χαρούμενη με το τέλος;
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ!!! ΤΕΛΕΙΩΣΕ Ο HARRY POTTER! ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ?!
Αν εννοούμε βέβαια αν είμαι ικανοποιημένη από τον τρόπο που τελείωσε, μπορώ να πω ναι. Αναμενόμενο λίγο το τέλος αλλά μια χαρά.
Αν πάρουμε βέβαια το τελευταίο βιβλίο με το σενάριο της παράστασης, εκεί αλλάζει το θέμα...
Ναι μεν μου άρεσε πολύ αλλά υπήρχαν και σημεία που ήταν πολύ cheesy...
✰Έχω παίξει ποτέ τα παιχνίδια της σειράς;
Στο PSP τα παιχνίδια της Lego, νι. Έχουν γέλιο!
✰Σε ποιον κοιτώνα ανήκω
GO-GO RAVENCLAW!!!
ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΣΤΑ ΜΠΛΙΕ!
✰Ποιος είναι ο προστάτης μου (patronus)
Ένα fox terrier...
Αυτό δηλαδή!
Τί άλλο θα μπορούσα να έχω, ειλικρινά?!
Είναι ΤΕΛΕΙΟ!!!
✰Αν έπαιζα Quidditch, ποιά θέση θα είχα
Δε νομίζω να παρακολουθούσα καν μέσα σε στάδιο γιατί είμαι υψοφοβική μέχρι λιποθυμίας!
Αλλά στην απίθανη περίπτωση θα ήμουν Keeper ή Beater.
✰Αν "τα έφτιαχνα" με κάποιον χαρακτήρα, ποιος θα ήταν αυτός
Ron Weasley!!! Τον αγαπώ τον τρελάρα!!! Βέβαια δεν ξέρω ποιος θα αναλάμβανε να σκοτώσει αράχνη σε περίπτωση εμφάνισής της, καθώς και εγώ τις σιχαίνομαι ΑΠΕΙΡΑ!!!
✰Αν μπορούσα να διαλέξω να πάρω ένα από τα παρακάτω, ποιο θα ήταν
▪Αόρατος Μανδύας
▪Elder Wand
▪Λίθος Ανάστασης
Αόρατος Μανδύας βεβαίως-βεβαίως!!! Δε χρειάζεται να πω το γιατί, νομίζω! χιχιχι
Αόρατος Μανδύας βεβαίως-βεβαίως!!! Δε χρειάζεται να πω το γιατί, νομίζω! χιχιχι
✰Αν μπορούσα να συναντήσω ένα μέλος του cast ποιo θα ήταν;
Θα βάλω τα κλάματα ρεεε... Πφφφ... Και ποιός δε θα ήθελε να συναντήσει τον Alan Rickman... R.I.P....
Ειλικρινά δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον αλλά θα έλεγα τον ίδιο τον Radcliffe γιατί τον νιώθω σαν αδερφάκι μου, μιας και γεννηθήκαμε με λίγες μέρες διαφορά (εγώ 8/8/1989, εκείνος 23/7/1989) και για να παίξουμε air drums με τα ραβδιά μας!
✰Τί σημαίνει για εμένα "Harry Potter"
Τί ρωτάτε βρε παιδιά...?! Η ζωή μου όλη!
Οι πιο γλυκές παιδικές αναμνήσεις μου, πέρα από τις οικογενειακές!
Και ελπίζω μια μέρα, αν κάνω παιδί/παιδάκια, να τους χαρίσω τις ίδιες και ίσως ακόμα καλύτερες αναμνήσεις μέσα από αυτά τα βιβλία...
Πάντα θα νιώθω παιδί μέσα μου και θα πιστεύω σε κάτι μαγικό χάρη σε αυτά τα βιβλία.
Είναι μια μορφή χαλάρωσης... Ακόμα και όταν αγγίζω το 1ο βιβλίο που τα ξεκίνησε όλα ανατριχιάζω ενώ ταυτόχρονα νιώθω μια ζεστασιά στην καρδούλα μου και σκέφτομαι όσα με δίδαξε... Φιλία, αγάπη, πίστη, καλοσύνη...
Πάντα θα νιώθω παιδί μέσα μου και θα πιστεύω σε κάτι μαγικό χάρη σε αυτά τα βιβλία.
Είναι μια μορφή χαλάρωσης... Ακόμα και όταν αγγίζω το 1ο βιβλίο που τα ξεκίνησε όλα ανατριχιάζω ενώ ταυτόχρονα νιώθω μια ζεστασιά στην καρδούλα μου και σκέφτομαι όσα με δίδαξε... Φιλία, αγάπη, πίστη, καλοσύνη...
Ένα μένει να πω, κλείνοντας...
J.K. Rowling
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Ελάτε να τα πούμε!!!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.